“Gidin hep beraber,izleyin
Frigya’daki Kibele’nin evini,
korularını tanrıçanın.Ziller çalar orada, davullar yankılanır.”
Catullus
Ben Kyble’yim
Ana do lu’da 6.500 de Çatalhöyük’te bildi insanlar beni ilk…
Oysa Dağın zirvesinden
Umay Ana’nın Kuğusu kadar Ak
Kara göktaşından kara ateşle doğdum,
Sahibim Efendim yoktur
Topraktan doğurdum
topraktan besledim halklarımı
Tohumlar benimle büyüdü
Ekinler benim adımla hasat edildi güneşte
Memelerimden taştı bereketim
Mühürlerim Hattuşa’dan
Mezopotamya’ya Iyonya’ya kadar
gezdi diyarları…
Hattuşa’da Kubaba’ yım muhafız leoparlarım
keskin gözlerinde şehirlerini korudum Hattilerin,
Frigya’nın Mabetler Vadisinde Analığım tescillidir,
Magna Mater Büyük Ana der kayalar
Bağrıma bastım kucağımda
Yazdılar Kadime Krallar Adlarını…
Sümerde İnanna ile sevincim
Akkad’ ta Babilde kırmızıda savaş ve aşk benim!
Nil kıyısında hayat veren Isis,
Trakya’da Grek’te Üç Yüzüyle Üç Hediyesiyle Hecate
Her rengimle doğada Artemis
Beş köşede yıldızlarla
Benim Kyble!
Şahmeran’dan Şifayı
Aslanlardan cesareti
Boğalardan kuvveti
Geyiklerden sağlam zırhı erkeklere,
Bolluğun Kudretini
Ceylanların masumiyetini
Dayanmayı acıya
kadınlara verdim
Ana dolu adımdır.
Parlayan Ay ile gecede uyuttum kavimlerimi
Örten bendim şefkatimle
Kraliçelerin Kraliçesiyim Ben Kyble!
Ata’dan Oğula Anadan Bacıya
Sözlerim bilge, türkülerim ebedi,
Adaklarım verimli,
Kızlarım tılsımlıdır
Rüzgarla koşan kısrak Amazon’ lar
Sultanlardır ocaklarda kutsal ateşlerde…
Venüs’ üm mağaraların duvarlarında
Avcıları uğurladım uğurla Willendorf’ ta
İmparator Pessionus’dan taşıdı KaraTaşımı
Zafer niyetiyle omuzlarında…
Bir Attis’ e yenildim
Ah Ettim hem doğurdum hem dirilttim sevgimden
Kıyamadım hem çocuğum hem sevgilim Attis!
Masaldır şenliktir hala yeryüzünde…
Ama Kıydılar Kızlarıma!
Can veren benim!
Rahmimden taşlara saraylara
Hakkımı vermeden sürmez devirleri demleri
Analarımı ağlattılar
Ağıtları yıktı yerleri gökleri
Dövdüler dizlerini!
Cehalet zehirledi topraklarımı
Zalim bir kabusta ürküyor çocuklarım
Kandan izleriyle pusuda yırtıcı bir Karanlık!
Ben Kyble!
Ne tufanlar ne yıkımlar gördüm
Yok Edicinin zulümlerini bildim
Uyudum uyandım bekledim
Hep doğdum!
Alamaz kimse adımı Ana do lu’dan
Kızlarımın Oğullarımın
Ana soylarında erdemle
Ata Soylarında kuvvetle
Hep doğdum!
Doğanın döngüsünde
Kardeşliğin Tekliğinde
Zulüm Tufansa
Ben Fırtına’yım!
Ben Kyble!
Hem Efsaneyim
Hem Düşüm
Hem en eski isim
Hem mühür benim
Ben Kyble!
Hikmetim Sırlarım Sana Emanetim.
Not: Art Civic E Dergide yayınlandı.
